Terapie w EduSmyk

Lista terapii w EduSmyk:

1. Integracja Sensoryczna
2. Logopedia
3. Reedukacja – terapia pedagogiczna
4. Terapia Ręki
5. Rehabilitacja – gimnastyka korekcyjna
6. Sensomotoryka
7. Metoda Warnkego

1. Integracja Sensoryczna

Dzieci uczą się całym swoim ciałem, wszystkimi zmysłami. Słuchają, obserwują, dotykają, wąchają, smakują. By mogły, jak najpełniej poznawać świat za pomocą wyżej wspomnianych zmysłów, muszą one ze sobą współpracować, tworzyć jedną całość. Jeśli więc Państwa dziecko m.in. jest nad ruchliwe, wydaje się niezgrabne ruchowo, przez co zabawy z rówieśnikami nie sprawiają mu radości, może to świadczyć o zaburzeniach procesów integracji sensorycznej. W naszym Centrum wyszkoleni terapeuci stwierdzą, czy problemy z jakimi borykają się Państwa Pociechy, spowodowane są wyżej wspomnianymi zaburzeniami.

Cała procedura badawcza, trwa minimum 3 godziny i obejmuje (w zależności od wieku) Obserwacje Kliniczną, Południowo – Kalifornijskie Testy Integracji Sensorycznej, obserwacje dziecka podczas swobodnej i kierowanej zabawy, jak również wywiad z rodzicem. Wyniki oceny rozwoju procesów integracji sensorycznej oraz zalecenia do wykonywania w warunkach domowych ( jeśli istnieje taka konieczność) zostają omówione i przekazane rodzicom podczas kolejnego spotkania.

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem Rozważania na temat integracji sensorycznej

2. Logopedia

W Centrum EduSmyk istnieje możliwość umówienia się na indywidualną konsultację logopedyczną podczas której nasz logopeda przeprowadzi kompleksową diagnozę wad wymowy, oceni funkcje połykania, oddychania, orientacyjnie zbada słuch oraz sprawdzi kompetencje komunikacyjne dziecka.

W przypadku zdiagnozowania jakiejkolwiek wady wymowy, zapewniamy możliwość terapii. Dla każdego naszego pacjenta zostaje opracowany indywidualny plan zajęć. Logopeda wykorzystuje najskuteczniejsze metody pracy dzięki czemu zajęcia są ciekawe, atrakcyjne i skuteczne. Po każdych zajęciach pacjent otrzymuje zalecenia i pakiet ćwiczeń.

3. Reedukacja – terapia pedagogiczna

Reedukacja to forma terapii pedagogicznej polegająca na oddziaływaniu za pomocą środków psychopedagogicznych na przyczyny trudności w zakresie uczenia się. Jej celem jest również eliminowanie niepowodzeń szkolnych i ich konsekwencji takich jak:

• niska samoocena,
• brak wiary we własne możliwości,
• niechęć do szkoły i nauki,
• nerwice,
• a także trudności w zakresie zachowania.

W naszym Centrum reedukatorzy pomogą Państwa dziecku przezwyciężyć wszystkie te trudności związane z nauką czytania i pisania, ortografią oraz zredukują deficyty rozwojowe w zakresie analizy i syntezy słuchowej, wzrokowej oraz koordynacji ruchowej. Sprawią, że nabywanie wiedzy będzie o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze.

4. Terapia ręki

Założeniem Terapii Ręki jest usprawnianie motoryki małej, inaczej mówiąc – precyzyjnych ruchów dłoni, palców, a także dostarczanie im odpowiednich bodźców dotykowych, co umożliwi poznawanie faktur, kształtów i ułatwi ich rozróżnianie. Podczas spotkań terapeutycznych pracuje się m.in. nad rozwojem sprawności ruchowej całej kończyny górnej (kości, mięśnie, stawy), nad sprawnością manipulacyjną dłoni, sposobem chwytu, samoobsługą.

Mając sprawne ręce, jesteśmy w stanie wykonać większość czynności świadczących o naszej niezależności, nawet jeśli inne części naszego ciała nie funkcjonują prawidłowo. W przypadku rąk można mówić o deficytach w różnych zakresach: od całkowitej ich niezdolności do kontrolowania ruchów, po drobne trudności grafomotoryczne.

W pierwszej kolejności należy ocenić na jakim poziomie funkcjonuje dziecko, a następnie zaproponować mu odpowiednio dobrane formy oddziaływania, które pozwolą osiągnąć wspólny cel, czyli możliwie najlepszą sprawność rąk, co oczywiście znajdzie swoje odzwierciedlenie w codziennym życiu.

5. Rehabilitacja – gimnastyka korekcyjna

Statystyki biją na alarm  80 – 90 % dzieci i młodzieży ma wadę postawy!

Przez termin ten rozumiemy wszelkie dysproporcje i asymetrie w budowie ciała, których zaniedbanie może w przyszłości wywołać poważne problemy narządu kostno – stawowego.

Przyczyną wad postawy jest głównie mała aktywność ruchowa, przeciążenie pleców ciężkimi tornistrami szkolnymi , złe nawyki higieniczne i żywieniowe. Najbardziej zagrożone są dzieci w wieku wczesnoszkolnym oraz dojrzewania. Indywidualne zajęcia rehabilitacyjne to oferta dla dzieci u których zdiagnozowano m.in.: odstające łopatki, okrągłe plecy, boczne skrzywienie kręgosłupa, kolana koślawe bądź szpotawe, stopy płasko-koślawe lub końsko-szpotawe oraz nadwagę.

Cele, jakie sobie stawiamy to:

• korygowanie istniejących zaburzeń postawy ciała;
• zapobieganie powstawaniu wad postawy ciała.

W trakcie ćwiczeń zdarza się, że fizjoterapeuta decyduje się na wprowadzenie Kinesilogy Tapingu. Terapia ta polega na sensorycznym oddziaływaniu plastra (niczym nie nasączonego), który jest tak naklejany na ciało, by wykorzystać możliwości kompensacyjne organizmu. Kinesiology Taping pomaga w niwelowaniu bólu, normalizuje napięcie mięśniowe i powięziowe, redukuje czynności ruchowe, a także pełni funkcję przypominającą o prawidłowej postawie ciała. Plaster, używany w tej terapii, został wymyślony i spolaryzowany przez Dr Kenzo Kase. Elastyczność tego plastra to 130 – 140%, a ciężar i grubość zbliżone są do parametrów skóry, dzięki czemu plaster nie ogranicza ruchów. Nie zawiera leków, ani latexu. Odporny jest na działanie wody i przepuszcza powietrze. Przy odpowiedniej aplikacji utrzymuje się na skórze od 7 do 10 dni.

6. Sensomotoryka

Sensomotoryka jest metodą opracowaną przez Winfrieda Scholtza, opierającą się podstawach teoretycznych dotyczących rozwoju człowieka i polegającą na jego wszechstronnym wspieraniu.

Celem tej metody jest osiągnięcie dojrzałości motorycznej, czyli stanu w którym dziecko/pacjent jest gotowy do nabywania/uczenia się nowych umiejętności potrzebnych podczas codziennych aktywności i zadań.

Sensomotoryka jest formą terapii skierowaną przede wszystkim do dzieci z trudnościami w nauce, problemami w zachowaniu, z nieprawidłową koordynacją ciała, niezgrabnością ruchową, problemami z praksją (czyli planowaniem ruchu), obniżonym napięciem mięśniowym i nieprawidłową postawą ciała, obniżoną sprawnością manualną i trudnościami grafomotorycznymi, deficytami koncentracji, zaburzeniami percepcji wzrokowej i ruchowej, a także opóźnionym/zaburzonym rozwojem mowy.

Diagnoza sensomotoryczna polega na obserwacji i ocenie reakcji dziecka podczas wywoływania odruchów wczesnodziecięcych, a także analizie ich wpływu na funkcjonowanie dziecka.

Prowadząc terapię sensomotoryczną terapeuta prowadzi m.in.: trening równowagi,  reguluje napięcie mięśniowe, stymuluje czucie głębokie (układ proprioceptywny), doskonali motorykę dużą i małą, doskonali koordynację.

7. Metoda Warnkego

Metoda Warnego jest metodą skierowaną do tych wszystkich dzieci, które mają trudności z nabywaniem podstawowych umiejętności szkolnych tj.: pisanie, czytanie, uczenie się, które bardzo często są wynikiem problemów w różnicowaniu dźwięków o odmiennej wysokości, innym czasie trwania, jak również z określeniem kolejności występowania bodźców wzrokowych, słuchowych, czy koordynacją wzrokowo-słuchową.

Fred Warnke zaobserwował i udowodnił, że jedną z najważniejszych przyczyn dysleksji i afazji są zaburzenia przetwarzania słuchowego. Na podstawie badań uznał, że ww. deficyty można zminimalizować stosując odpowiedni trening, dlatego opracował metodę ich wykrywania i treningu.

„Założeniem Metody Warnkego jest oddziaływanie podczas treningu na zmysły wzroku, słuchu i motorykę ćwiczącego. Unikatowość metody stosowanej przez terapeutów wynika z zaangażowania pacjenta w trening (ćwiczący nie tylko słucha, ale także odpowiednio reaguje na występujące bodźce).

Odpowiedzi uzyskane przez pacjenta w czasie diagnozy porównywane są do norm wiekowych, na podstawie których terapeuta tworzy plan treningowy. Zgodnie z założeniami metody Warnkego, trening dostosowywany jest do posiadanych w danym momencie umiejętności pacjenta.

Metoda Warnkego umożliwia pracę z dziećmi od 5 roku życia oraz z osobami dorosłymi mającymi problemy w następujących obszarach:

• trudności w nauce
• problemy w nauce czytania i pisania
• zaburzenia przetwarzania słuchowego (APD)
• problemy logopedyczne
• problemy osób z grupy ryzyka dysleksji rozwojowej lub u których zdiagnozowano dysleksję
• problemy w lateralizacji
• problemy wynikające z przebytych uszkodzeń mózgu (np. po udarze)
• problemy ze słyszeniem wynikające ze starzenia się układu słuchu.”

Co to jest meoda Wrankego?